Οι συνηθέστερες δερματικές λοιμώξεις είναι οι μυκητιάσεις, οι οποίες
προσβάλλουν τις εξωτερικές στιβάδες του δέρματος, του τριχωτού της
κεφαλής και τους όνυχες. Προκαλούνται από μικροοργανισμούς όταν στο
μικροπεριβάλλον του δέρματος επικρατούν συνθήκες που ευνοούν την
ανάπτυξή τους, όπως ζέστη και υγρασία.
Οι πιο κοινές – συχνές κατηγορίες μυκητιάσεων, ανάλογα με το μύκητα που
τις προκαλεί, είναι οι δερματοφυτίες, η ποικιλόχρους πιτυρίαση και η
ονυχομυκητίαση.
Οι πιο κοινές – συχνές κατηγορίες μυκητιάσεων, ανάλογα με το μύκητα που τις προκαλεί, είναι οι δερματοφυτίες, η ποικιλόχρους πιτυρίαση και η ονυχομυκητίαση. Αναλυτικότερα:
Δερματοφυτίες είναι μυκητιασικές λοιμώξεις του δέρματος και μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα, στα νύχια και στο τριχωτό της κεφαλής. Τα δερματόφυτα, προσβάλλουν τους κερατινοποιημένους ιστούς των ανθρώπων. Η κλινική τους εικόνα εξαρτάται από το σημείο εντόπισης της βλάβης. Ταξινομούνται σε τρία γένη:
1. Τα τριχόφυτα
2. Τα μικρόσπορα
3. Και τα επιδερμόφυτα
Στην επιδημιολογία των δερματόφυτων σημαντικοί παράμετροι είναι η ηλικία, το φύλο, η ανοσολογική κατάσταση του ξενιστή, η έκταση που καταλαμβάνει στο σώμα η μόλυνση, το κλίμα και η γενετική προδιάθεση. Οι πιο συχνές εικόνες μυκητίασης από δερματόφυτα παρουσιάζουν πλάκα ερυθηματώδη, σαφώς αφοριζόμενη από το γύρω υγιές δέρμα, με κεντρική ίαση και περιφερική απολέπιση συνήθως στα εκτεθειμένα μέρη, ερύθημα με ήπια απολέπιση μεταξύ των τελευταίων δαχτύλων του ποδιού, σπασμένες τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής, με υπερκερατωσική πλάκα, αλλαγή μέρους του χρώματος των νυχιών και αποκόλληση του ελεύθερου άκρου αυτών.
Αρκετές φορές τα συμπτώματα συνοδεύονται από κνησμό. Εφόσον γίνει η διάγνωση, η αντιμετώπισή τους είναι σχετικά εύκολη.
Η ποικιλόχρους πιτυρίαση είναι μια χρόνια υποτροπιάζουσα λοίμωξη και εμφανίζεται με τη μορφή πολλαπλών υπόλευκων, ρόδινων ή καφέ κηλίδων με λεπτή πιτυρώδη απολέπιση. Εντοπίζονται κυρίως στον κορμό και στους βραχίονες. Συνηθέστερα επιδεινώνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και υποχωρεί τη χειμερινή περίοδο. Μπορεί όμως να επιμείνει όλο το χρόνο σε άτομα με έντονη σωματική δραστηριότητα. Η θεραπευτική αγωγή είναι συνήθως τοπική αλλά και συστηματική και έχει άμεση ανταπόκριση.
Η ονυχομυκητίαση είναι μία λοίμωξη που συχνά έχει την τάση να υποτροπιάζει. Μεταδίδεται με την επαφή και είναι λίγο πιο συχνή στους άνδρες. Οι αιτίες υποτροπής είναι ασαφείς και η λοίμωξη δεν υποχωρεί αμέσως. Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι τοπική ή συστηματική αγωγή και ορισμένες φορές συνδυασμός των δυο.
Ανάλογα με την κάθε περίπτωση, ο θεράποντας δερματολόγος θα καθορίσει τη θεραπεία για την αποτελεσματική και οριστική αντιμετώπιση της μόλυνσης. Οι συνήθεις θεραπείες είναι:
- Αντιμυκητισιακές κρέμες οι οποίες ενδείκνυνται για τις ελαφρές περιπτώσεις.
- Τοπική θεραπεία με φαρμακευτική κρέμα, γέλη ή πούδρα που περιέχει ιτρακοναζόλη, τερμπιναφίνη ή κυκλοπυροξολαμίνη.
- Συστηματική θεραπεία υπό στόματος με φάρμακα που περιέχουν ιτρακοναζόλη, τερμπιναφίνη ή κυκλοπυροξολαμίνη
-Η σωστή υγιεινή με καθημερινό πλύσιμο και συχνή αλλαγή καθαρών και σιδερωμένων εσωρούχων είναι σημαντική για την πρόληψη των μυκητιάσεων.
-Η απώλεια βάρους σε υπέρβαρους ανθρώπους και η καλή ρύθμιση του σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς, παίζει σημαντικό παράγοντα για τα άτομα αυτά.
-Όσοι έχουν υπεριδρωσία μπορεί να χρειασθούν ειδική αγωγή, με διακοπτόμενη χρήση ειδικών λοσιόν και καθημερινή χρήση απορροφητικών σκευασμάτων σε μορφή πούδρας.
-Για όσους έχουν ευπάθεια στην ανάπτυξη της μυκητίασης «πόδι του αθλητή», είναι απαραίτητη η χρήση υποδημάτων που εξασφαλίζουν τον καλό αερισμό του ποδιού.
-Απαραίτητη είναι επίσης η καλή υγιεινή των ποδιών: να πλένετε καθημερινά τα πόδια σας με χρήση σαπουνιού, έπειτα προσεκτικό στέγνωμα, ιδίως ανάμεσα στα δάκτυλα και συχνή αλλαγή υποδημάτων και σε κάλτσες για να μειώνετε την υγρασία.
-Επιπλέον, να μην περπατάτε ξυπόλητοι σε κοινόχρηστους χώρους.