Τα θηλώματα αποτελούν καλοήθη ογκίδια του δέρματος. Έχουν, συνήθως, χρώμα ίδιο με αυτό του δέρματος – γι αυτό και πολλοί τα αποκαλούν “κρεατοελιές”- αλλά μπορεί να είναι και πιο σκουρόχρωμα-καφέ. Το μέγεθός τους είναι συνήθως μικρό και συνδέονται με το υπόλοιπο δέρμα με ένα λεπτό μίσχο. Οφείλονται στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων.
Τα θηλώματα στην πλειονότητα τους οφείλονται στον ιό HPV. Εξαίρεση αποτελούν οι ακροχορδωνες (skin tags) που αποτελούν καλοήθεις μη μεταδοτικές βλάβες.
Ως προς τα οφειλόμενα σε HPV θηλώματα, συνήθως πρόκειται για ακίνδυνα στελέχη του ιού, ωστόσο, σπάνια έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ανάπτυξης δυσπλασίας/κακοήθειας πάνω σε αυτά. Ένας στους δύο ενήλικες εμφανίζουν έστω ένα θήλωμα στη ζωή τους.
Τα θηλώματα εμφανίζονται σε διάφορα σημεία του σώματος, κυρίως σε περιοχές του σώματος που υπάρχει τριβή και αυξημένη υγρασία, (π.χ. όπου το δέρμα δημιουργεί πτυχές), συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη των ιών HPV. Τέτοια σημεία παραδείγματος χάριν είναι ο λαιμός, οι μασχάλες, η περιοχή κάτω από το στήθος, κ.ά. Επίσης, συχνές περιοχές εμφάνισης θηλωμάτων είναι οι μηροί, το πρόσωπο και τα βλέφαρα.
Τα θηλώματα, ως βλάβες ιογενούς αιτιολογίας, μπορούν να μεταδοθούν μέσω της δερματικής επαφής. Σε ένα άτομο που έχει εμφανίσει θηλώματα σε κάποια περιοχή του δέρματος μπορεί να παρατηρηθεί εξάπλωση τους στην ίδια, σε γειτονική ή και σε άλλες περιοχές του δέρματος. Η έντονη τριβή μια περιοχής ή και ο τραυματισμός αυτής μπορεί να ευνοήσουν την εξάπλωση των θηλωμάτων. Τα θηλώματα, δεν φαίνεται να σχετίζονται με κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος, καθώς συνήθως οφείλονται σε χαμηλού κινδύνου στελέχη του ιού HPV.
Τα θηλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά και είναι ιδιαίτερα συχνά σε άτομα μετά την ηλικία των 25-30. Όταν όμως αυτά αυξηθούν σε μέγεθος ή αριθμό, μπορούν να προκαλέσουν κνησμό, αίσθημα καύσου ή και αιμορραγία σε περίπτωση αυτοτραυματισμού, προκαλώντας ανησυχία στους ασθενείς. Το ξύσιμο ή το τρίψιμο μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των θηλωμάτων. Στην περίπτωση αυτή παρατηρείται οίδημα και πόνος και μπορεί να χρειασθεί και τοπική φαρμακευτική αγωγή.
Τα θηλώματα συνιστάται να αφαιρούνται τόσο για λόγους αισθητικής όσο και για λόγους υγείας. Η αφαίρεσή τους θα μειώσει τον κίνδυνο να εξαπλωθούν ή να αιμορραγήσουν και να πυροδοτήσουν περαιτέρω φλεγμονή. Συνήθως επιλέγεται ένας από τους παρακάτω τρόπους:
CO2 Laser: Αποτελεί την πλέον σύγχρονη και αποτελεσματική θεραπεία. Οδηγεί σε πλήρη εξάλειψη των υπαρχουσών βλαβών, σε μία μόλις συνεδρία. Η χρήση του CO2 Laser γίνεται υπό τοπική αναισθησία, είναι γρήγορη και αποτελεσματική μέθοδος ενώ αμέσως μετά την αφαίρεση των θηλωμάτων μπορεί κανείς να επιστρέψει στις καθημερινές δραστηριότητές του. Σε περίπτωση αντιμετώπισης θηλωμάτων σε περιοχές που πρόκειται να εκτεθούν στον ήλιο, συνιστάται ιδιαίτερη προσοχή από τον ασθενή το χρονικό διάστημα που ακολουθεί μετά τη θεραπεία προς αποφυγή δυσχρωμιών στα σημεία εφαρμογής του CO2 Laser.
Κρυοθεραπεία: H θηλωματώδης βλάβη ψύχεται με υγρό άζωτο, νεκρώνεται και εξαλείφεται σε δεύτερο χρόνο. Ένα μειονέκτημα της συγκεκριμένης μεθόδου είναι η μη ύπαρξη άμεσα ορατού αποτελέσματος, καθώς και η πιθανή πρόκληση σημαδιών και ουλών.
Διαθερμοπηξία: Πρόκειται για μέθοδο καυτηρίασης θηλωμάτων μέσω ηλεκτρισμού και θερμικής ενέργειας. Ένα μειονέκτημα και αυτής της μεθόδου είναι η πιθανότητα πρόκλησης σημαδιών και ουλών.
Χειρουργική αφαίρεση: Εφαρμόζεται σε μεγάλου μεγέθους θηλώματα με τοπική αναισθησία.
Εφόσον έχετε εμφανίσει θηλώματα σε κάποια περιοχή του σώματός σας, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς τους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν εξάπλωσή τους ή τραυματισμό και επιμόλυνσή τους. Συγκεκριμένα για την περιοχή του λαιμού είναι καλό να αποφεύγεται η χρήση κολιέ και αλυσίδων, καθώς μέσω της τριβής που προκαλούν, μπορεί να οδηγήσουν σε εξάπλωση των θηλωμάτων. Στα ίδια πλαίσια, η χρήση ειδών προσωπικής υγιεινής – φροντίδας (όπως πετσέτες, σφουγγάρια κ.ά) μέσω της τριβής μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε πολλαπλασιασμό των θηλωμάτων σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφύγετε τον τραυματισμού των θηλωμάτων κατά τη διαδικασία του ξυρίσματος προκειμένου να μην υπάρξει αύξηση του αριθμού τους ή επιμόλυνση τους. Τέλος, είναι σημαντικό να μην επιχειρήσετε με κανένα τρόπο να τα αφαιρέσετε μόνοι σας (τραβώντας ή κόβοντάς τα), διότι η απομάκρυνση μόνο του προεξέχοντος τμήματος δεν αποτελεί θεραπεία των θηλωμάτων, καθώς παραμένει η βάση τους που θα οδηγήσει στην επανανάπτυξή τους. Μια τέτοια πρακτική άλλωστε, μπορεί να οδηγήσει και σε επιμόλυνσή τους.
Είναι αναμενόμενο κατά τη διάρκεια της κύησης να παρατηρηθεί αύξηση του αριθμού των θηλωμάτων σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος. Αυτό οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες όπως η αύξηση του βάρους, καθώς και ορμονικές μεταβολές που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της κύησης. Οι θηλωματώδεις βλάβες μπορούν να αφαιρεθούν με ασφάλεια, μετά την ολοκλήρωση της κύησης, εφόσον επιμένουν.