Θυλακίτιδα ορίζεται ως η φλεγμονή του θύλακα της τρίχας που μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες (λοιμώδεις, ανοσολογικούς ή προκαλούντες απόφραξη).
Η φλεγμονή που αναπτύσσεται στον τριχικό θύλακα μπορεί να ευθύνεται σε ποικίλους παράγοντες όπως:
- Λοιμογόνους (ο συχνότερος μικροοργανισμός που ευθύνεται για την ανάπτυξη θυλακίτιδας, όταν αυτή είναι λοιμώδους αιτιολογίας είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος),
- Ανοσολογικούς (ηωσινοφιλική θυλακίτιδα),
- Ερεθιστικούς (ακτινική θυλακίτιδα),
- Προκαλούντες απόφραξη (όπως στην κοινή ακμή).
Η φλεγμονή που αναπτύσσεται στον τριχικό θύλακα μπορεί να ευθύνεται σε ποικίλους παράγοντες όπως:
- Λοιμογόνους (ο συχνότερος μικροοργανισμός που ευθύνεται για την ανάπτυξη θυλακίτιδας, όταν αυτή είναι λοιμώδους αιτιολογίας είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος),
- Ανοσολογικούς (ηωσινοφιλική θυλακίτιδα),
- Ερεθιστικούς (ακτινική θυλακίτιδα),
- Προκαλούντες απόφραξη (όπως στην κοινή ακμή).
Η θυλακίτιδα χαρακτηρίζεται από την παρουσία περιθυλακικών φλυκταίνων με μία ερυθηματώδη βάση. Μπορεί να συνοδεύονται από συμπτώματα όπως πόνος, ευαισθησία ή και κνησμός . Εκτός από τις επιπολής βλάβες μπορεί να υπάρχουν και βαθύτερες βλάβες που παρουσιάζονται ως ερυθηματώδη οζίδια.
Γενικά υπάρχει πιθανότητα εξέλιξης των επιπολής μορφών σε εν τω βάθει ή και επιπλοκή τους από ανάπτυξη κυτταρίτιδας ή δοθιήνα. Συνήθεις περιοχές που εκδηλώνεται η θυλακίτιδα είναι η κεφαλή και ο τράχηλος (πιο συγκεκριμένα στο γένειο και στο τριχωτό της κεφαλής), στον ανώτερο κορμό, στους γλουτούς, στους μηρούς, στις μασχάλες και τις μηρογεννητικές πτυχές. Επιπλέον, οι ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη θυλακίτιδας είναι η ζέστη, η υγρασία και η ύπαρξη στην περιοχή τελικών τριχών.
Η διάγνωση της θυλακίτιδας τίθεται με βάση το ιστορικό του ασθενούς και την κλινική του εικόνα. Οι παθήσεις από τις οποίες θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί είναι η κοινή ακμή, η ροδόχρους νόσος, το ακμοειδές φαρμακευτικό εξάνθημα, η ψευδοθυλακίτιδα του γενείου, η Gram αρνητική θυλακίτιδα, η δερματοφυτία του γενείου, η δερματική καντιντίαση, η θυλακίτιδα από πιτυρόσπορο, η ιδρώα, η υποκεράτιος φλυκταίνωση και άλλες.
Ανάλογα με την έκταση της θυλακίτιδας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε τοπικά αντιβιοτικά σκευάσματα (σε περιορισμένη νόσο) είτε συστηματικά αντιβιοτικά (σε μεγαλύτερη έκταση νόσου). Σημαντική είναι και η αντιμετώπιση των προδιαθεσικών παραγόντων που μπορεί να ευθύνονται για την ανάπτυξη θυλακίτιδας. Συστήνεται η χρήση άνετων ρούχων, η μείωση του βάρους, η ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη σε περίπτωση που συνυπάρχει κλπ. Επιπλέον μπορεί να γίνεται χρήση αντισηπτικών σαπουνιών για το πλύσιμο του σώματος.
Ναι, δυστυχώς η θυλακίτιδα μπορεί να υποτροπιάσει μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, ιδίως αν δεν αντιμετωπιστούν και οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνισή της.
Ναι, η αποτρίχωση με τη χρήση του Laser συνεπάγεται τη διακοπή του ξυρίσματος, το οποίο αποτελεί εκλυτικό παράγοντα της θυλακίτιδας, συνεπώς μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωσή της ειδικά σε περιπτώσεις εντοπισμένης – ήπιας μορφής της.