Skin + Hair

Follow us:

Χλαμύδια

Αφροδισιολογία
Χλαμύδια
Tι είναι η χλαμυδιακή λοίμωξη και που οφείλεται;
Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις ανήκουν στις λοιμώξεις που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, και οφείλονται στο βακτήριο Chlamydia trachomatis. Η ονομασία προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη “χλαμύδα” (“μανδύας”) εξαιτίας της μορφής, διότι μοιάζει με μανδύα που τυλίγει τον πυρήνα του μολυσμένου κυττάρου. Είναι λοιμώξεις οι οποίες προσβάλλουν αναλογικά περισσότερο τα νέα άτομα, με έντονη σεξουαλική ζωή και πολλούς διαφορετικούς συντρόφους. Αν και οι λοιμώξεις από χλαμύδια μπορεί να αντιμετωπιστούν με αντιμικροβιακή αγωγή, πολλές από αυτές παραμένουν αδιάγνωστες, εξαιτίας του υψηλού ποσοστού ασυμπτωματικών ασθενών (70% των γυναικών και πάνω από 50% των ανδρών).
ΧΛΑΜΥΔΙΑ - CHLAMYDIA
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
1
Πως γίνεται η μετάδοση της χλαμυδιακής λοίμωξης και τι μπορεί να προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό;

Η χλαμυδιακή λοίμωξη πραγματοποιείται μέσω σεξουαλικής επαφής (στοματικής, κολπικής, πρωκτικής) όταν το ένα άτομο είναι φορέας του βακτηρίου.  Επίσης η μητέρα που έχει μολυνθεί με χλαμύδια, μπορεί να μεταδώσει στο έμβρυο, κατά τον φυσιολογικό τοκετό.

Τα χλαμύδια στις γυναίκες προκαλούν τραχηλίτιδα, σαλπιγγίτιδα, ουρολοίμωξη, λοίμωξη στο εσωτερικό της μήτρας και πολλές φορές λοίμωξη σε όλο το εσωτερικό της κάτω κοιλιακής χώρας (πυελική λοίμωξη). Στους άνδρες προκαλούν ουρηθρίτιδα και είναι εφικτό να επεκταθεί στους όρχεις. Μάλιστα, αν δε διαγνωστούν έγκαιρα μπορεί να προκαλέσουν προστατίτιδα, ή ακόμη και στείρωση.

2
Κλινική εικόνα και συμπτώματα χλαμυδιακής λοίμωξης

Περισσότεροι από το 70% των γυναικών και 50% των ανδρών με χλαμυδιακή λοίμωξη δεν παρουσιάζουν συμπτώματα όταν προσβληθούν. Λοίμωξη σε πρωκτό και φάρυγγα συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα.

Τα πιο συχνά συμπτώματα στις γυναίκες είναι:

  • αλλαγή στο χρώμα ή την οσμή ή στην ποσότητα του κολπικού εκκρίματος
  • αιμορραγία ανάμεσα στις έμμηνες ρύσεις ή εντονότερες έμμηνες ρύσεις
  • αιμορραγία μετά το σεξ
  • αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
  • άλγος ή ενόχληση στο υπογάστριο.

Τα πιο συχνά συμπτώματα στους άνδρες είναι:

  • αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
  • ουρηθρικό έκκριμα
  • πόνος ή ενόχληση στους όρχεις.
3
Πως γίνεται η διάγνωση της χλαμυδιακής λοίμωξης και πως θεραπεύεται;

Για να διαγνωστεί η χλαμυδιακή λοιμώξη είναι απαραίτητος ο εργαστηριακός έλεγχος μέσω δείγματος από την γεννητική περιοχή. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι χρήσιμη μία εξέταση ούρων.

Εάν πιστεύετε ότι έχετε έρθει σε επαφή με άτομα που νοσούν από χλαμύδια, ή άλλες λοιμώξεις, ή έχετε συμπτώματα, τα οποία θα μπορούσαν να είναι χλαμυδιακή λοίμωξη, θα πρέπει να επισκεφτείτε τον δερματολόγο- αφροδισιολόγο σας. Η χλαμυδιακή λοίμωξη θεραπεύεται με αντιβιοτική θεραπεία. Ωστόσο να σημειωθεί ότι αν η λοίμωξη παραμείνει αθεράπευτη δύναται να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές στον ανθρώπινο οργανισμό.

ΣΥΧΝEΣ ΕΡΩΤHΣΕΙΣ
Απαντάμε σε κάθε σας ερώτηση
Πρέπει να αποφύγετε κάθε είδους σεξουαλική επαφή, ακόμα και με τη χρήση προφυλακτικού, έως ότου και εσείς και ο σύντροφός σας ολοκληρώσετε την θεραπεία και εξαφανιστούν τα συμπτώματα.
Εάν έχετε διαγνωστεί με χλαμυδιακή λοίμωξη, είναι σημαντικό να ενημερωθεί ο τωρινός σας σύντροφος, αλλά και όλοι οι σύντροφοι των τελευταίων 2 μηνών, ώστε να κάνουν εξέταση και να λάβουν αντίστοιχη θεραπεία. Αυτό θα βοηθήσει στο να μην επαναμολυνθείτε, αλλά και οι σύντροφοί σας να μην αποκτήσουν επιπλοκές της νόσου.
Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία; Eίμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.

Μολυσματική τέρμινθος

Αφροδισιολογία, Παιδοδερματολογία
Μολυσματική τέρμινθος
Τι είναι η Μολυσματική Τέρμινθος;
Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία καλοήθης, ιογενής νόσος του δέρματος και των βλεννογόνων. Οφείλεται στον ιό της μολυσματικής τερμίνθου (molluscum contagiosum virus, MCV). Ο ιός παράγει μία ουσία, η οποία επιδρά στα προσβεβλημένα κύτταρα και αυξάνει ανεξέλεγκτα τον πολλαπλασιασμό τους, με αποτέλεσμα ορατές κλινικές βλάβες. Μεταδίδεται και μέσω της σεξουαλικής επαφής, προσβάλλοντας τα γεννητικά όργανα και το δέρμα της περιγεννητικής χώρας.
ΛΙΠΟΓΛΥΠΤΙΚΗ LPG – ENDERMOLOGIE
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
1
Κλινική εικόνα και διάγνωση της νόσου

Πρόκειται για εμφανείς, ημισφαιρικές, στρογγυλές, σαρκόχροες ή ελαφρώς ρόδινες βλατίδες, μεγέθους 2 εώς 5 χιλιοστών, με χαρακτηριστικό ομφαλωτό κέντρο. Οι βλάβες ξεκινούν ως μικρά σπυράκια στο χρώμα του δέρματος με μαλακή υφή, και αργότερα αυξάνονται σε όγκο, γίνονται πιο σκληρά, δε σπάνε εύκολα και το περιεχόμενό τους είναι μία σκληρή στερεή μάζα λευκού χρώματος. Συνήθως εμφανίζονται κατά ομάδες, αλλά μπορεί να είναι και μεμονωμένες.

Η περίοδος επώασης της νόσου ποικίλει από 14 ημέρες έως και 6 μήνες. Η νόσος συχνά αυτοπεριορίζεται σε 6-9 μήνες αλλά μπορεί και να επιμείνει για 3 ή 4 έτη. Η διάγνωση της νόσου είναι κατά βάση κλινική και βασίζεται στην ανάδειξη των χαρακτηριστικών ομφαλωτών βλαβών. Σε περίπτωση μεμονωμένης βλάβης, διαφοροδιάγνωση οφείλει να γίνει από πυογόνο κοκκίωμα, κερατοακάνθωμα καθώς και ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα.

2
Τύποι

Η μολυσματική τέρμινθος περιλαμβάνει τέσσερις τύπους:

  • Ο τύπος 1 (MCV-1) προσβάλλει κυρίως τα παιδιά
  • Ο τύπος 2 (MCV-2) στις ενήλικες
  • Οι τύποι 3 και 4 σπάνια προκαλούν λοίμωξη

Οι δύο τελευταίοι τύποι οφείλονται σε μετάδοση μέσω σεξουαλικής επαφής.

3
Αίτια της νόσου

Η νόσος είναι μεταδοτική σε υψηλό ποσοστό και διασπείρεται με αυτοενοφθαλμισμό σε σημεία λύσης του δέρματος είτε μετά από άμεση επαφή με βλάβες του δέρματος.

Επιπλέον είναι δυνατό να μεταδοθεί και με την κοινή χρήση ρουχισμού, πετσετών και προσωπικού εξοπλισμού σε διάφορα αθλήματα. Ο κνησμός και το ξύσιμο της πάσχουσας περιοχής συμβάλλει στην εξάπλωση και στον πολλαπλασιασμό των βλαβών.

4
Θεραπεία της νόσου

Την θεραπεία εκλογής της νόσου, αποτελεί η μηχανική εξαίρεση των βλαβών με χρήση χειρουργικής λαβίδας.

Άλλες εναλλακτικές μέθοδοι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:

  • την κρυοθεραπεία,
  • το laser (CO2, Pulse Dye)
  • και τη φωτοδυναμική.
ΣΥΧΝEΣ ΕΡΩΤHΣΕΙΣ
Απαντάμε σε κάθε σας ερώτηση
Το γεγονός ότι αναρρώσατε από την μολυσματική τέρμινθο, δεν μεταφράζεται ότι αποκτήσατε ανοσία στο συγκεκριμένο ιό. Υπάρχει η περίπτωση να μολυνθείτε ξανά. Επιπλέον, η μολυσματική τέρμινθος δεν ανήκει στους ιούς που παραμένουν αδρανείς στο σώμα μετά τη θεραπεία σε λανθάνουσα κατάσταση, όπως για παράδειγμα ο ιός του έρπητα. Αν είχατε θεραπευτεί και παρατηρήσετε ξανά συμπτώματα σημαίνει ότι έχετε μολυνθεί εκ νέου.
Ορισμένες φορές η μολυσματική τέρμινθος είναι αυτοϊώμενη και υποχωρεί χωρίς θεραπεία. Παρ’ όλα αυτά, είναι απαραίτητη η επίσκεψη στο δερματολόγο και η παρακολούθηση των βλαβών , διότι αν αυξηθούν σε μέγεθος είναι πιο χρονοβόρα η αντιμετώπιση τους και αυξάνονται οι πιθανότητες δημιουργίας ουλών.
Η εξάλειψη των βλαβών με laser αποτελεί θεραπεία πρώτης επιλογής καθώς είναι ασφαλής, στοχευμένη και αποτελεσματική. Συγκεκριμένα, η δέσμη του Laser στοχεύει αποκλειστικά τη βλάβη (χωρίς το επηρεάζεται το γειτονικό δέρμα), ώστε να αποφεύγονται οι τραυματισμοί, οι ουλές και τα σημάδια. Εφόσον έχει προηγηθεί λεπτομερειακή δερματοσκόπηση για την ανίχνευση και τον εντοπισμό όλων των βλαβών, μέσω του Laser επιτυγχάνεται η απόξεση αυτών, όπου εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα της θεραπείας και η πλήρη εξάλειψη όλων των βλαβών. Τέλος η περιοχή των βλαβών επουλώνεται άμεσα και το δέρμα μένει αισθητικά άρτιο. Ωστόσο, να σημειωθεί ότι ο θεράπων δερματολόγος είναι εκείνος που θα αποφασίσει με ποιο τρόπο είναι καλύτερα να αντιμετωπιστεί η κάθε περίπτωση.
Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία; Eίμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.

Έρπης γεννητικών οργάνων

Αφροδισιολογία
Έρπης γεννητικών οργάνων
Tι είναι ο έρπης γεννητικών οργάνων;

Η ερπητική λοίμωξη των γεννητικών οργάνων είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Αποτελεί ιογενή λοίμωξη και προκαλείται από τον ερπητοϊό (HSV-Herpes Simplex Virus), και κυριώς τον HSV-2 και λιγότερο από τον HSV-1. Ο έρπης τύπου-1 (HSV-1) συνήθως προκαλεί τον επιχείλιο έρπητα, ενώ ο έρπης τύπου-2 (HSV-2) ευθύνεται κυρίως για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων.  Ωστόσο, και ο HSV-1 μπορεί να προκαλέσει ερπητική λοίμωξη στα γεννητικά όργανα μέσω της στοματογεννητικής οδού(στοματικό σεξ). Αποτελεί το συχνότερο αίτιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ελκών παγκοσμίως. Τέλος, η μόλυνση από HSV-2 αυξάνει κατά 2-3 φορές τον κίνδυνο μόλυνσης από HIV και μετάδοσης αυτού, ακόμη και ύστερα από την επούλωση των ελκών και διαβρώσεων που προκαλεί ο HSV-2.

Έρπης Γεννητικών Οργάνων
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
1
Η συμπτωματολογία, η κλινική εικόνα και η υποτροπή του έρπητα των γεννητικών οργάνων ;

Μπορεί να προσβάλει το δέρμα και τους βλεννογόνους και αφορά και τα δύο φύλα. Η συμπτωματολογία τείνει να εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες. Ο έρπητας των γεννητικών οργάνων μπορεί να εκδηλωθεί με ποικίλες κλινικές μορφές και διαφορετική κλινική βαρύτητα, ή ακόμα και να μην προκαλέσει κανένα σύμπτωμα (ασυμπτωματική μόλυνση).  Η λοίμωξη διαρκεί ισόβια, με διαλείπουσα κλινική και υποκλινική ενεργοποίηση του ιού και αποβολή του από τις επιφάνειες των βλεννογόνων ή του δέρματος. Υπάρχουν ασθενείς που φέρουν τον ιό και δεν εκδηλώνουν ορατές κλινικές βλάβες. 

Ωστόσο, η τυπική κλινική εικόνα της πρωτολοίμωξης εμφανίζεται λίγες μέρες (συνήθως 3-7 ημέρες) μετά τη μόλυνση από τον ιό. Ο ιός όταν εισέλθει στον οργανισμό, ξεκινά να πολλαπλασιάζεται μέσα στα κύτταρα της επιδερμίδας ή των βλεννογόνων προκαλώντας την προσωρινή τους καταστροφή και εκδηλώνεται με ερυθηματώδεις βλατίδες και φυσαλίδες με ορώδες ή οροπυώδες υγρό, ερύθημα και οίδημα της πάσχουσας περιοχής. Τις επόμενες ημέρες, η οροφή των φυσαλίδων σπάζει, αφήνοντας διαβρώσεις και έλκη, που επουλώνονται με αργό ρυθμό, ενώ υπάρχει πιθανότητα για τις επόμενες 2-3 εβδομάδες να εμφανίζονται και νέες βλάβες. Κάποια συστηματικά συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει η μόλυνση του έρπητα είναι:

  • Πυρετός, ρίγος, καταβολή, μυαλγίες, οσφυαλγίες
  • Λεμφαδενοπάθεια στους λεμφαδένες που παροχετεύουν την πάσχουσα περιοχή
  • Άλγος, δυσφορία, αίσθημα καύσου ή νυγμών, κνησμός
  • Στις γυναίκες παρατηρούνται συχνά δυσουρικά ενοχλήματα και άλγος στην περιοχή του κόλπου, κολπικές εκκρίσεις.

 

Στη συνέχεια, μέσω των αισθητικών περιφερικών νεύρων ο ιός ξεκινά το ταξίδι του μέσα στον οργανισμό, με τελικό προορισμό τα αισθητικά γάγγλια, όπου εκεί παραμένει εφ’ όρου ζωής σε λανθάνουσα κατάσταση. Κατά την ενεργοποίηση του, μεταναστεύει ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία  από το αισθητικό γάγγλιο προς την επιφάνεια του βλεννογόνου ή του δέρματος στο αντίστοιχο δερμοτόμιο, όπου πολλαπλασιάζεται και αποβάλλεται μέσω των εκκρίσεων ή της κυτταρικής απόπτωσης. Τα αίτια της ενεργοποίησης μπορεί να είναι λοίμωξη, τραύμα, στρες, έκθεση σε ακτινοβολία UV, έμμηνος ρύση, πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος οποιασδήποτε αιτιολογίας, ή μπορεί και να συμβεί αυτόματα χωρίς να συντρέχει κανένας από τους γνωστούς προδιαθεσικούς παράγοντες. Οι περισσότερες υποτροπές δεν εξελίσσονται σε κλινικό επεισόδιο, διότι περιορίζονται από την κυτταρική ανοσία.

2
Που εντοπίζονται οι κλινικές βλάβες του ιού;

Στις γυναίκες, οι βλάβες συνηθέστερα εκδηλώνονται στο εσωτερικό του κόλπου, καθώς και εξωτερικά στα μικρά και μεγάλα χείλη του αιδοίου. Στους άνδρες, εντοπίζονται κατά μήκος του πέους και στην περιοχή του όσχεου. Βλάβες μπορεί να παρατηρηθούν και στα δύο φύλα στους μηρούς, στους γλουτούς και περιμετρικά του πρωκτού.

3
Διάγνωση του ιού έρπητα των γεννητικών οργάνων

Η διάγνωσή της βασίζεται κυρίως στη λεπτομερή λήψη ιατρικού ιστορικού, στην κλινική εξέταση και ανεύρεση των χαρακτηριστικών βλαβών της νόσου, η οποία πλαισιώνεται από ειδικό εργαστηριακό έλεγχο.

Για να διαπιστωθεί ποιος ιός έχει προκαλέσει τις δερματικές βλάβες στα γεννητικά όργανα, διενεργείται ειδικός αιματολογικός έλεγχος, ο οποίος περιλαμβάνει μοριακό και ανοσολογικό έλεγχο (αντισώματα έρπητος και μοριακός έλεγχος ερπητοϊού).

4
Θεραπευτική αντιμετώπιση του ιού έρπητα των γεννητικών οργάνων

Η θεραπεία της πρωτολοίμωξης και των επεισοδίων περιλαμβάνει αντιϊκούς παράγοντες και αναλγητική αγωγή για την ανακούφιση από τα συμπτώματα της νόσου, χωρίς όμως δυστυχώς, να μπορούν να εκριζώσουν τον ιό, που παραμένει στον οργανισμό για πάντα. Σε περίπτωση μεγάλης συχνότητας υποτροπών μπορεί να χορηγηθεί θεραπεία καταστολής. Η σύγχρονη φαρμακευτική αγωγή χορηγούμενη με σωστό τρόπο ελαττώνει τη διάρκεια του κάθε επεισοδίου, προλαμβάνει τις υποτροπές και περιορίζει τη μετάδοση του γεννητικού έρπητα. Τέλος, η διαρκής χρήση προφυλακτικού, ακόμη και μεταξύ των υποτροπών, μειώνει τον κίνδυνο της μετάδοσης.

ΣΥΧΝEΣ ΕΡΩΤHΣΕΙΣ
Απαντάμε σε κάθε σας ερώτηση

Πρώτο επεισόδιο (δηλαδή νέα λοίμωξη) έρπητα γεννητικών οργάνων κατά την κύηση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στο έμβρυο, αν μείνει χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, υποτροπή παλαιού έρπητα γεννητικών οργάνων, συνήθως, δεν παρουσιάζει προβλήματα για το έμβρυο. Η μητέρα θα λάβει κανονικά αγωγή σαν να μην ήταν έγκυος.

  • Αποφεύγουμε την επαφή της πληγής με γυμνά χέρια γιατί ο ιός είναι δυνατόν να μεταφερθεί σε άλλη θέση, παραδείγματος χάριν από το στόμα στα δάχτυλα ή στη μύτη ή στα μάτια. 
  • Συστήνεται τακτικό και καλό πλύσιμο των χεριών. 
  • Απαγορεύεται η σεξουαλική επαφή όταν υπάρχουν κλινικές βλάβες και αν μη τι άλλο επιβάλλεται η χρήση προφυλακτικού σε κάθε περίπτωση. 
  • Για αποφυγή υποτροπών του έρπητα το καλοκαίρι συστήνεται η χρήση αντιηλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας.

Όχι, ο ιός δεν έχει μεγάλο χρόνο ζωής, έξω από τον οργανισμό, επομένως ο έρπης γεννητικών οργάνων μεταδίδεται μόνο με την σεξουαλική επαφή, την ανταλλαγή σωματικών υγρών και την άμεση δερματική επαφή με την βλάβη.

Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία; Eίμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.