Skin + Hair

Follow us:

Μυρμηκιές (μυρμηγκιές)

Δερματικές Παθήσεις, Παιδοδερματολογία
Μυρμηκιές (μυρμηγκιές)
Τι είναι οι μυρμηκιές

Οι μυρμηκιές ή αλλιώς μυρμηγκιές αποτελούν μία ιογενή λοίμωξη του
δέρματος που προσβάλλει το ανώτερο στρώμα του δέρματος και οφείλεται
σε στελέχη του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Oι μυρμηγκιές είναι
ένα πολύ συνηθισμένο δερματολογικό πρόβλημα. Ο συγκεκριμένος ιός είναι
αρκετά μεταδοτικός και μπορεί σε κάποια άτομα να βρίσκεται σε
λανθάνουσα κατάσταση, δηλαδή χωρίς να εκδηλώνει κάποια συμπτώματα.
Οι μυρμηγκιές αν και είναι καλοήθειες, μπορεί να δημιουργήσουν
προβλήματα, ανάλογα τη θέση που βρίσκονται.

Οι μυρμηκιές μπορούν να εμφανιστούν σε όλους ανεξαρτήτως ηλικίας,
ωστόσο είναι πιο συχνή η εμφάνιση τους στην παιδική ηλικία, περίπου
μεταξύ 12 με 16 ετών.

Μυρμηκιές (μυρμηγκιές)
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
1
Ποια είναι η αιτία εμφάνισης των μυρμηκιών

Ο ιός HPV εισβάλλει στον οργανισμό μέσω της άμεσης επαφής (συνήθως μέσω κάποιου μικροτραυματισμού ή μέσω κάποιας ρωγμής του δέρματος), πυροδοτεί τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα την δημιουργία καλοήθων υπερπλασιών στην επιδερμίδα, δηλαδή τις μυρμηγκιές.

2
Που εκδηλώνονται οι μυρμηκιές και πώς μεταδίδονται

Οι περιοχές που προσβάλλονται συνήθως είναι οι άκρες χείρες και τα πέλματα, ενώ σπανιότερα προσβάλλεται το πρόσωπο αλλά και οποιαδήποτε άλλη περιοχή του σώματος.

Οι μυρμηγκιές των πελμάτων συνήθως προκαλούν πόνο, και μπορεί εσφαλμένα να εκληφθούν ως τύλοι (κάλοι). Οι μυρμηκιές μεταδίδονται με την άμεση δερματική επαφή του υγιούς ατόμου με κάποια βλάβη είτε με ενοφθαλισμό στον ίδιο τον ασθενή, δηλαδή επαφή της βλάβης με άλλο σημείο δέρματος.

3
Κλινική εικόνα των μυρμηκιών

Η κλινική εικόνα των μυρμηγκιών είναι αυτή των ογκιδίων με ανώμαλη επιφάνεια. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για σαρκόχροες βλατίδες με διάμετρο περίπου 2-5 χιλιοστών, οι οποίες εξελίσσονται σε θολωτά υπερκερατωσικά επάρματα και συνήθως το χρώμα τους κυμαίνεται σε γκρί – καφέ. Στην επιφάνεια των βλαβών διακρίνονται μαύρα στίγματα, τα οποία αντιστοιχούν σε θρομβωμένα αγγεία. Οι βλάβες συνήθως εμφανίζονται μονήρεις, ωστόσο μερικές φορές είναι δυνατόν να εμφανιστούν και πολλές βλάβες μαζί. Τέλος, αν εμφανιστούν σε σημείο που έχει υποστεί τραυματισμό, έχουν γραμμοειδή διάταξη.

4
Κλινικοί τύποι μυρμηκιών

Διακρίνουμε 3 τύπους μυρμηκιών:

1. Οι κοινές μυρμηγκιές είναι εξωφυτικές βλάβες και εντοπίζονται στις
ραχιαίες επιφάνειες των χειρών, στα δάκτυλα, γύρω από τους όνυχες,
στους αγκώνες, στα γόνατα.

2. Οι πελματιαίες μυρμηγκιές είναι ενδοφυτικές βλάβες (εξαιτίας της πίεσης του βάρους του σώματος) και εμφανίζονται στην περιοχή των ποδιών. Είναι επώδυνες στην βάδιση και συχνά μπορεί να θεωρηθούν ως κάλοι(τύλοι) .

3. Οι ομαλές μυρμηγκιές εμφανίζονται σαν ασυμπτωματικές πολυάριθμες βλάβες κυρίως στην περιοχή του προσώπου.

5
Τρόποι θεραπείας μυρμηκιών

Ο θεράπων δερματολόγος, ύστερα από κλινική εξέταση θα κάνει τη διάγνωση και θα αποφασίσει ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος θεραπείας, ανάλογα την περίπτωση του κάθε ασθενούς.

Για τη θεραπεία των μυρμηκιών μπορεί να εφαρμοστεί το laser CO 2 , το Pulsed – Dye Laser, η κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο, και η διαθερμοπηξία.

Εκτός των παραπάνω μεθόδων μπορεί να γίνει και τοπική θεραπεία στο σπίτι, με εφαρμογή διαλυμάτων που περιέχουν acid salicylique, acid lactique, ενώ απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά τη χρήση τους.

Η πορεία των μυρμηκιών δεν είναι εύκολα προβλέψιμη, και μετά τη θεραπεία, υπάρχει η πιθανότητα υποτροπής τους και εκ νέου αντιμετώπισής τους.

ΣΥΧΝEΣ ΕΡΩΤHΣΕΙΣ
Απαντάμε σε κάθε σας ερώτηση

Προκειμένου να αποφύγουμε να κολλήσουμε μυρμηγκιές πρέπει να τηρούμε τους βασικούς κανόνες υγιεινής. Πιο συγκεκριμένα:

  • Να πλένετε συχνά και σχολαστικά τα χέρια σας
  • Να αποφεύγετε να έρχεστε σε επαφή με γυμνά πέλματα τόσο με την άμμο, όσο και με την περιοχή γύρω από τις πισίνες
  • Να χρησιμοποιείτε μόνο εσείς τα προσωπικά σας είδη υγιεινής (π.χ. πετσέτες)
Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία; Eίμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.

Ατοπική δερματίτιδα – έκζεμα

Παιδοδερματολογία
Ατοπική δερματίτιδα – έκζεμα
Τί είναι;

Είναι μια συχνή δερματοπάθεια, με βασικό της σύμπτωμα τον έντονο κνησμό. Στη Δερματολογία, ο όρος δερματίτιδα ταυτίζεται με τον όρο έκζεμα. Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια χρόνια, φλεγμονώδης κατάσταση του δέρματος με υφέσεις και εξάρσεις. Στα παιδιά με ατοπική δερματίτιδα ο φραγμός του δέρματος δυσλειτουργεί, πράγμα που προκαλεί δέρμα ξηρό, με φολίδες και κνησμό.

Η ακριβής αιτιοπαθογένεια  της ατοπικής δερματίτιδας δεν έχει διευκρινισθεί, αλλά φαίνεται πως είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Δηλαδή, το βρέφος γεννιέται με την  συγκεκριμένη προδιάθεση, και στη συνέχεια οι περιβαλλοντικές επιδράσεις (όπως τροφικά αλλεργιογόνα, εισπνεόμενα αλλεργιογόνα κλπ), οδηγούν στην εκδήλωση της δερματίτιδας. Συνήθως, ο ένας ή και οι δύο γονείς του παιδιού παρουσιάζουν κάποιο ή κάποια από τα παρακάτω νοσήματα : ατοπική δερματίτιδα, βρογχικό άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα, αλλεργική επιπεφυκίτιδα. 

Ατοπική δερματίτιδα – έκζεμα
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
1
Πόσο συχνή είναι η εμφάνισή της

Η ατοπική δερματίτιδα εμφανίζεται πολύ συχνά. Συνήθως κάνει την πρώτη της εμφάνιση στη βρεφική ηλικία ή στην παιδική ηλικία.

Τουλάχιστον 15 με 20% των παιδιών εμφανίζουν ατοπική δερματίτιδα κάποια στιγμή κατά την παιδική ηλικία, συνηθέστερα από τον πρώτο χρόνο της ζωής. Στη χώρα μας η συχνότητα της νόσου είναι 10% με αυξητική τάση.

2
Πότε και με ποια κλινική εικόνα εκδηλώνεται η ατοπική δερματίτιδα;

Ανάλογα με την ηλικία του ασθενή διακρίνονται τρεις τύποι :

  • Ατοπική δερματίτιδα της βρεφικής ηλικίας.  Αρχίζει στη ηλικία των 3 μηνών και προεξάρχει χαρακτηριστικό εξάνθημα στην περιοχή των παρειών που το συνοδεύει έντονος κνησμός. Επίσης και στο σώμα μπορεί να υπάρχουν δερματικές βλάβες.
  • Ατοπική δερματίτιδα της παιδικής ηλικίας.  Περιλαμβάνει τις ηλικίες 4-5 ετών   έως και την εφηβεία. Οι δερματικές βλάβες εντοπίζονται στις καμπτικές επιφάνειας αγκώνων και γονάτων , στα πλάγια του λαιμού και στα βλέφαρα. Σε όλη την επιφάνεια του σώματος διαπιστώνεται ξηρότητα.
    • Ατοπική δερματίτιδα των ενηλίκων. Βασικά χαρακτηριστικά της είναι το ξηρό δέρμα, η παρουσία φλεγμονής καθώς και η λειχηνοποίηση των καμπτικών επιφανειών των άνω ή/και των κάτω άκρων.  Πολλές φορές παρατηρείται φλεγμονή γύρω από την περιοχή των οφθαλμών ή στην περιοχή του τραχήλου. Μία πολύ συχνά προσβαλλόμενη περιοχή είναι αυτή των χεριών, καθώς συνήθως εκτίθενται σε ερεθιστικές ουσίες, κατά τις επαγγελματικές και οικιακές δραστηριότητες.
    3
    Ποια είναι η πρόγνωση της ατοπικής δερματίτιδας;

    Η ατοπική δερματίτιδα είναι χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις. Με την πάροδο του χρόνου όμως διαπιστώνεται βελτίωσή της.

    4
    Ποιοι παράγοντες επιδεινώνουν την ατοπική δερματίτιδα

    Οι συνήθεις παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν τα άτομα με ατοπική δερματίτιδα είναι:

    • Το στρες
    • Η εφίδρωση
    • Η περιβαλλοντική ρύπανση
    • Οι συνυπάρχουσες αλλεργίες 
    • Ορισμένα καθαριστικά σώματος, σαμπουάν και απορρυπαντικά
    • Το μακράς διαρκείας ζεστό μπάνιο
    • Η ξηρότητα του δέρματος
    • Οι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας
    • Τα μάλλινα και συνθετικά ρούχα, κουβέρτες και χαλιά
    • Η σκόνη ή άμμος
    • Ο καπνός του τσιγάρου
    • Συγκεκριμένα τρόφιμα επί αλλεργικού υποβάθρου
    • Η μικροβιακή επιμόλυνση των βλαβών 
    5
    Τι περιλαμβάνει η θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας;

    Η θεραπευτική επιλογή της νόσου καθορίζεται από την ηλικία του ασθενή και την κλινική του εικόνα. Για τον έλεγχο του κνησμού χορηγούνται αντιισταμινικά φάρμακα από το στόμα. Κατά την οξεία φάση χορηγούνται κορτικοστεροειδή (τοπικά /από το στόμα ) για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ώστε να εξασφαλιστεί ο έλεγχος του νοσήματος. Οι αναστολείς καλσινευρίνης είναι φάρμακα με δράση παρόμοια με των κορτικοστεροειδών. Ακόμη, στη θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας περιλαμβάνονται αντιβιοτικά, τόσο τοπικά, όσο και υπό του στόματος. Δεν υπάρχει θεραπεία που να επιφέρει άμεση και μόνιμη ίαση. Ωστόσο, με κατάλληλη θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή, η νόσος μπορεί να ελέγχεται ικανοποιητικά και να παραμένει σε ύφεση.

    ΣΥΧΝEΣ ΕΡΩΤHΣΕΙΣ
    Απαντάμε σε κάθε σας ερώτηση

    Οι γονείς που έχουν ένα παιδί με ατοπική δερματίτιδα πρέπει να προσέχουν:

    • Το δέρμα του παιδιού να διατηρείται πάντα καλά ενυδατωμένο. Υπάρχουν ειδικά προϊόντα για αυτό το σκοπό.
    • Τα νύχια να διατηρούνται κοντά και καθαρά.
    • Στο μπάνιο, να αποφεύγεται το πολύ ζεστό νερό, γιατί επιδεινώνει τη δερματίτιδα.
    •  Μετά το μπάνιο, το σώμα του παιδιού να στεγνώνεται με απαλές κινήσεις.
    • Τα ρούχα που επιλέγονται  για το παιδί να είναι βαμβακερά και όχι μάλλινα ή συνθετικά.
    • Το δωμάτιό του να μην έχει χαλιά ή μοκέτες και να καθαρίζεται με ηλεκτρική σκούπα. Τα λούτρινα παιχνίδια να αποφεύγονται.
    • Να εξασφαλίζεται ψυχική ηρεμία , γιατί το ψυχολογικό stress επιδεινώνει τη νόσο.
    • Οι γονείς, έχοντας κατανοήσει τη χρονιότητα του νοσήματος,  να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του δερματολόγου.

     

    Καλό θα είναι να αποφεύγεται το μπάνιο σε πισίνα όταν το παιδί βρίσκεται σε έξαρση, γιατί το χλώριο ερεθίζει το δέρμα και επιδεινώνει την ατοπική δερματίτιδα. Για το σκοπό αυτό, πρέπει πάντα οι γονείς να συμβουλεύονται τη γνώμη του θεράποντα δερμστολόγου.

    Όχι, η ατοπική δερματίτιδα είναι μία χρόνια ασθένεια που δεν είναι μεταδοτική, ωστόσο είναι συχνά κληρονομική.

    Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία; Eίμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.

    Μολυσματική τέρμινθος

    Αφροδισιολογία, Παιδοδερματολογία
    Μολυσματική τέρμινθος
    Τι είναι η Μολυσματική Τέρμινθος;
    Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία καλοήθης, ιογενής νόσος του δέρματος και των βλεννογόνων. Οφείλεται στον ιό της μολυσματικής τερμίνθου (molluscum contagiosum virus, MCV). Ο ιός παράγει μία ουσία, η οποία επιδρά στα προσβεβλημένα κύτταρα και αυξάνει ανεξέλεγκτα τον πολλαπλασιασμό τους, με αποτέλεσμα ορατές κλινικές βλάβες. Μεταδίδεται και μέσω της σεξουαλικής επαφής, προσβάλλοντας τα γεννητικά όργανα και το δέρμα της περιγεννητικής χώρας.
    ΛΙΠΟΓΛΥΠΤΙΚΗ LPG – ENDERMOLOGIE
    Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
    1
    Κλινική εικόνα και διάγνωση της νόσου

    Πρόκειται για εμφανείς, ημισφαιρικές, στρογγυλές, σαρκόχροες ή ελαφρώς ρόδινες βλατίδες, μεγέθους 2 εώς 5 χιλιοστών, με χαρακτηριστικό ομφαλωτό κέντρο. Οι βλάβες ξεκινούν ως μικρά σπυράκια στο χρώμα του δέρματος με μαλακή υφή, και αργότερα αυξάνονται σε όγκο, γίνονται πιο σκληρά, δε σπάνε εύκολα και το περιεχόμενό τους είναι μία σκληρή στερεή μάζα λευκού χρώματος. Συνήθως εμφανίζονται κατά ομάδες, αλλά μπορεί να είναι και μεμονωμένες.

    Η περίοδος επώασης της νόσου ποικίλει από 14 ημέρες έως και 6 μήνες. Η νόσος συχνά αυτοπεριορίζεται σε 6-9 μήνες αλλά μπορεί και να επιμείνει για 3 ή 4 έτη. Η διάγνωση της νόσου είναι κατά βάση κλινική και βασίζεται στην ανάδειξη των χαρακτηριστικών ομφαλωτών βλαβών. Σε περίπτωση μεμονωμένης βλάβης, διαφοροδιάγνωση οφείλει να γίνει από πυογόνο κοκκίωμα, κερατοακάνθωμα καθώς και ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα.

    2
    Τύποι

    Η μολυσματική τέρμινθος περιλαμβάνει τέσσερις τύπους:

    • Ο τύπος 1 (MCV-1) προσβάλλει κυρίως τα παιδιά
    • Ο τύπος 2 (MCV-2) στις ενήλικες
    • Οι τύποι 3 και 4 σπάνια προκαλούν λοίμωξη

    Οι δύο τελευταίοι τύποι οφείλονται σε μετάδοση μέσω σεξουαλικής επαφής.

    3
    Αίτια της νόσου

    Η νόσος είναι μεταδοτική σε υψηλό ποσοστό και διασπείρεται με αυτοενοφθαλμισμό σε σημεία λύσης του δέρματος είτε μετά από άμεση επαφή με βλάβες του δέρματος.

    Επιπλέον είναι δυνατό να μεταδοθεί και με την κοινή χρήση ρουχισμού, πετσετών και προσωπικού εξοπλισμού σε διάφορα αθλήματα. Ο κνησμός και το ξύσιμο της πάσχουσας περιοχής συμβάλλει στην εξάπλωση και στον πολλαπλασιασμό των βλαβών.

    4
    Θεραπεία της νόσου

    Την θεραπεία εκλογής της νόσου, αποτελεί η μηχανική εξαίρεση των βλαβών με χρήση χειρουργικής λαβίδας.

    Άλλες εναλλακτικές μέθοδοι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:

    • την κρυοθεραπεία,
    • το laser (CO2, Pulse Dye)
    • και τη φωτοδυναμική.
    ΣΥΧΝEΣ ΕΡΩΤHΣΕΙΣ
    Απαντάμε σε κάθε σας ερώτηση
    Το γεγονός ότι αναρρώσατε από την μολυσματική τέρμινθο, δεν μεταφράζεται ότι αποκτήσατε ανοσία στο συγκεκριμένο ιό. Υπάρχει η περίπτωση να μολυνθείτε ξανά. Επιπλέον, η μολυσματική τέρμινθος δεν ανήκει στους ιούς που παραμένουν αδρανείς στο σώμα μετά τη θεραπεία σε λανθάνουσα κατάσταση, όπως για παράδειγμα ο ιός του έρπητα. Αν είχατε θεραπευτεί και παρατηρήσετε ξανά συμπτώματα σημαίνει ότι έχετε μολυνθεί εκ νέου.
    Ορισμένες φορές η μολυσματική τέρμινθος είναι αυτοϊώμενη και υποχωρεί χωρίς θεραπεία. Παρ’ όλα αυτά, είναι απαραίτητη η επίσκεψη στο δερματολόγο και η παρακολούθηση των βλαβών , διότι αν αυξηθούν σε μέγεθος είναι πιο χρονοβόρα η αντιμετώπιση τους και αυξάνονται οι πιθανότητες δημιουργίας ουλών.
    Η εξάλειψη των βλαβών με laser αποτελεί θεραπεία πρώτης επιλογής καθώς είναι ασφαλής, στοχευμένη και αποτελεσματική. Συγκεκριμένα, η δέσμη του Laser στοχεύει αποκλειστικά τη βλάβη (χωρίς το επηρεάζεται το γειτονικό δέρμα), ώστε να αποφεύγονται οι τραυματισμοί, οι ουλές και τα σημάδια. Εφόσον έχει προηγηθεί λεπτομερειακή δερματοσκόπηση για την ανίχνευση και τον εντοπισμό όλων των βλαβών, μέσω του Laser επιτυγχάνεται η απόξεση αυτών, όπου εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα της θεραπείας και η πλήρη εξάλειψη όλων των βλαβών. Τέλος η περιοχή των βλαβών επουλώνεται άμεσα και το δέρμα μένει αισθητικά άρτιο. Ωστόσο, να σημειωθεί ότι ο θεράπων δερματολόγος είναι εκείνος που θα αποφασίσει με ποιο τρόπο είναι καλύτερα να αντιμετωπιστεί η κάθε περίπτωση.
    Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία; Eίμαστε εδώ για να βοηθήσουμε.